Auzipetuei epaiketaren amaieran sostengu taldeak egindako harrera ekitaldia.

Epailearen arabera, epaiketan argi gelditu da akusatuek makinak geldiarazi zituztela, eta horretarako bortxa erabili zutela: enpresetako langileek makinekin lan egiteko eskubidea zuten eta auzipetuek, hainbat egunetan gainera, eskubide hori urratu zuten.

Epailearen arabera, makinak gelditu zituzten egunetan baketsuak ez ziren ekintzak ere izan ziren, hala nola, tresneria eta autoen aurkako sabotajeak. Lehen makina geldialditik eta egunetan aurrera egin ahala, gainera, tentsio eta lardaskeria giroak gora egin zuten, eta giro horretan makinen aurrean jartzea nahikoa zen langileengan beldurra sortzeko. Bortxa delituetan izaten da espetxera joateko arriskua ere, baina kasu honetan epaileak deliberatu dut ez zela horretarako behar den bortxa maila erabili, eta beraz, isunen alde egin du.

Fiskaltzak eta akusazioek gogor egin zuten epaiketan akusatuak talde kriminaleko kidetzat jotzeko, baina epaileak ez du horretarako arrazoirik ikusi, ez delako argi gelditu ekintza biolentoak egiten zituztenek akusatuekin adostasunean egindakoak zirela.

Epaiketan zehar, halaber, argi ikusi zen akusazioak nola tematu ziren Garbiñe Elizegirekin, eta eskatu zuten hura talde kriminal horretako burutzat jotzea. Epaileak ez du frogatutzat eman hori, eta uste du bideoetan agertzea eta hari elkarrizketak egitea ez dela nahikoa halako akusazio bati eusteko.

Baztango Aroztegiko mugimenduak behin eta gehiagotan salatu zuen Aroztegiko proiektuaren sustatzaileen egiazko helburua zela Nafarroako eta Espainiako Gobernuari 43 milioi euro eskatzea kalte-ordain gisa. Horretarako frogatu behar zen auzipetuek egindakoak proiektua bere osotasunean geldiarazi zuela. Epaileak gobernuak kalte ordainak ordaintzera behartu ezean, bazen arriskurik ordain horiek auzipetuei leporatzea, baina azkenean ez da horrelakorik gertatu.