Xiberoko Kolektiboa iritsi baino lehen, baratze txiki partekatu bat zegoen lursail horretan, baina aurrekoek utzi egin zuten. “Mauleko Herriko Etxearenak dira partzela horiek, eta alokairu sinboliko bat ordaintzen diegu, urtean ehun euro”, adierazi du Juzanek. Lursailean barazkiak ekoizteaz gain, loreak eta fruta-arbolak ere badituzte, eta urmael txiki bat. “Laguntzaile batek egin zuen urmael hori, eta etxola ttipiak ere egin genituen elkarlanean, materialak sartzeko”, dio.

Hiru familia dira gaur egun baratze kolektiboan aktiboki ari direnak, guztira zazpi lagun. “Tartean, badira Maulen bertan jaiotako herritarrak, baina baita kanpotik etorritakoak ere”, azaldu du. Esaterako, Afrikatik duela ez asko iritsitako familia bat proiektuan buru-belarri ari da. “Haien herrialdean laborantzan aritzen ziren, eta baratzea egitea zinez garrantzitsua da haientzat”. Lursaila pestizidarik edo produktu sintetikorik erabili gabe lantzen dute, modu biologikoan, eta ondoren, baratzekariak eta fruituak haien artean banatzen dituzte. Hori bai, ekoizpenaren zati bat kolektiboaren biltegi sozialera eramaten dute, bertan, egoera zaurgarrian dauden pertsonek elikagaiak ohiko prezioetatik behera eskura ditzaten.

"Harreman anitz baratzearen inguruan"

Barazkiak eta fruituak ekoiztea ez ezik, herritarren arteko harremanak sendotzea da proiektuaren helburu nagusietako bat. Baratze kolektiboko kideak astelehen goizetan elkartzen dira lanak banatzeko eta antolatzeko, eta elkartearekin bilkurak egiten dituzte maiz, baratzean bestelako animazio eta ekitaldiak antolatzeko: “Elkartean haurrak eta gazteak ere badira, eta haiekin animazioak proposatzen ditugu baratzearen ondoan, antzerkiak eta”. Lursailaren ondoan iturria dago eta herritar asko bertaratzen dira ur bila. “Usu gelditzen da jendea baratzeari begira, galderak pausatzen dituzte… harreman anitz bada baratze horren inguruan”, gehitu du.

Urteotako ibilbidea ederra izan dela dio Juzanek, eta aurrera begirako erronka proiektua mantentzea dela. “Ez da beti erraza baratze kolektiboa mantentzea, komunikazioa eta harreman sozialak izatea. Beraz, horri eustea da inportanteena”, amaitu du.