Gorbeialdeko Herri Unibertsitate hori Euskal Herriko Unibertsitatearekin elkarlanean sortu zen, eta hainbat aditu eta eragile biltzen ditu. Haiek osatutako talde teknikoak LPS plana analizatu du, ikuspegi tekniko, geografiko eta juridikotik, eta, berriki, azterketaren emaitzak aurkeztu dituzte, Iñaki Lasagabaster Herrarte (EHUko Administrazio Zuzenbideko katedraduna),  Ana Sáenz de Olazagoitia Blanco (EHUko Geografiako irakaslea), Naiara Moreno Olabuenaga (Jungituko batzar administratiboko ordezkaria), eta Unai Pascual Garcia de Aziluren eskutik. (Gorbeialdeako Herri Unibertsitatearen koordinatzailea).

Aurkezpenean, zenbait arrisku eta arazo atera dituzte argitara, eta, haien esanean, LPSa ez da egokia, “argi eta garbi”. Ondorio horretara iristeko arrazoiak aletu dituzte. Besteak beste, nabarmendu dute ez duela laguntzen instalazio horiek modu ordenatuan eta bidezkoan ezartzen lurraldean. Gainera, eremuak esku pribatuetan uzten ditu, eta horrek ateak irekitzen dizkio espekulazioari. Taldearen iritziz, ordea, enpresa energetiko publiko bat eratu beharko litzateke. Bestalde, herritarrak kontzientziatzeko egitasmo baten beharra aldarrikatu dute, herritarrak jabetu daitezen zer ondorio dituen energia-kontsumoak eta ardura har dezaten, eta tokiko erakundeek parte har dezatela erabakietan.  

Azkenik, azpimarratu dute ez dutela klima-larrialdiak eskatzen duen denboraren eskala aintzat hartu lurralde-antolamenduan, ezta beste alderdi batzuetatik dauden helburuak ere: biodibertsitatea, nekazaritza… Azken finean, azaldu duten moduan, “klima ez da konpartimentu itxi bat”.