Astelehenero 8:00etan zure epostan
Artzain gisa hirugarren kanpaina du aurtengoa Koldo Vicente Eseberrik. Familia Otsagabikoa izan arren, Iruñean bizi izan zen txikitatik, baina abeltzaintzaren munduarekin harreman estua izan du beti. “Osaba artzaina zen, haragitarako ardiak zituen hemen, eta txikitan berarekin ibiltzea asko gustatzen zitzaidan”, gogoratu du. Duela 15 bat urte Iruñeko lana utzi, Oñatiko Gomiztegi artzain eskolara joan eta Otsagabiko artzainekin lanean hasi zen bortuetan. “25 bat ardi ere jarri nituen orduan, eta probak egiten hasi nintzen”. Duela hiru urte, artaldea handitu eta bere proiektua abiatu zuen: Aztal.
2016tik ARGIAn astero esperientzia baten berri ematen du.
Bertako ardi eta ahuntz arrazak ditu gazteak Otsagabiko Aztal proiektuan: Nafarroako ardi latxa muturbeltzekin eta ahuntz piriniarrekin aritzen da. “Ahuntz piriniarrek ia esnerik ez dute ematen, baina oso arraza basa da, udan mendira igotzen dira Irati gainera”, dio. Esnetarako ahuntzek egunean bi edo hiru litro ematen badituzte, aldiz, litrora ere ez dira iristen bereak. Baina, dioenez, gutxi eman arren, eskatu ere gutxi egiten dute. “Ez diet ia pentsurik eman behar, gehienbat kanpoan ibiltzen direlako. Beraz, ideia da naturak ematen duenarekin ekoiztea, gehigarririk gabe".
Ardiak ere, ahuntzekin batera, kanpoan izaten ditu urtearen zati handienean, neguko garai hotzenak kenduta. “Udaberrira arte gauetan bordara sartzen ditut, baina bestela beti kanpoan daude. Orhi ingurura igotzen dira uda garaian, eta herriko komunaletara jaisten dira urri inguruan”. Gaztandegi eta ukuilu berriak egin zituen artzainak Otsagabia eta Itzaltzu artean, eta bertan egiten ditu eraldaketak: ardi-gazta, ahuntz-gazta eta nahasketa. “Gazta onduak egiten ditut, eta kantitate txikian bada ere, gazta urdina ere bai, nahasketarekin”. Ontze prozesurako, gainera, kamara berezi bat prestatu zuen: lurrazpiko kobazulo moduko batean uzten ditu gaztak ontzen. “Hezetasun eta tenperatura finkoak mantentzen dira bertan, eta gazta ez da hainbeste idortzen”.
Salmenta zuzena egiten du artzainak, eta bere gaztak Zaraitzun bertan gelditzen dira. Eskaerak egiten dituzten bailarako etxeetan banaketa egiten du, inguruko azoketan ibiltzen da, eta Otsagabiko eta Ezkarozeko dendetan ere saltzen ditu gaztak. “Ekoizpen txikia dut, eta Zaraitzuko bailaran bertan saltzearekin nahikoa dut, ez dut beste inora mugitu beharrik”, dio. Gaztak ez ezik, haragitarako auñak –antxumeak–ere saltzen ditu.
Nafarroako Pirinio inguruan artzaintza asko galdu dela dio, eta egoerari buelta emateko proiektuak martxan egon arren –Gidari artzain eskola kasu–, lurrak lortzeko oztopoak direla eta, zaila ikusten du jende berria animatzea. “Dena dela, uste dut pixkanaka jendea hasi dela bertako produktuen inguruan kontzientziatzen, lehen sektoreari lotutako hainbat proiektu sortzen ari dira… Zuberoako artzainekin harreman estua dugu bortuan elkartzen garelako, eta ohartzen gara han bestelakoak direla gauzak, baina tira, hemen ere ari da gaia pixkanaka mugitzen”, amaitu du.
EMAN HARTURAKO:
Zirkuitu ibilbidea 2, Industrialdea 15
20160 Lasarte-Oria. Gipuzkoa. Euskal Herria
bizibaratzea@bizibaratzea.eus
+34 943371545