“Europa, fracking-aren harrapakina: egia toxikoa GNLren obsesio europarraren ondoren” txostenak argitara ateratzen ditu frackingetik datorren gas estatubatuarraren mendekotasun europarrari lotutako ingurumen eta gizarte kostuak. Fracking eta GNL operazioek krisi klimatikoa larriagotzeaz gain, prezio altua kobratzen dute AEBetako lehen mailako komunitateetan (beren eskualdeko inpaktu klimatiko espezifikoak egunero bizi dituzten pertsonen taldea), fracking-kokalekuetatik eta GNL terminaletatik gertu.
2021etik 2023ra, GNLren inportazio estatubatuarrak hirukoiztu egin ziren. Iazko inportazioak 64.000 milioi metro kubikokoak izan ziren EB-27n, hau da, blokeko gas natural likidotuaren inportazio guztien ia erdia. Herbehereak, Frantzia eta Espainia bihurtu ziren inportatzaile nagusiak, 38.000 milioi metro kubiko gas baino gehiagorekin, hau da, Estatu Batuek GNLtik EBra egindako inportazio guztien % 60 baino gehiago. Bereziki, haustura hidraulikoko gas gehiena Golkoko kostaldeko esportazio-terminaletatik dator, batez ere Texas eta Louisianatik.
«EBk GNLrekiko duen goseak kostu larria du giza eskubideentzat, ingurumen-degradazioa betikotzen du eta desberdintasun sozialak areagotzen ditu. Epe luzerako GNL kontratuetan giltzapetu eta gas-azpiegitura berrietan inbertitzean, gure konpromiso klimatikoei eta erregai fosilak uzteko aginduari traizio egiten diegu», adierazi du Enrico Donda Food & Water Action Europe gas kanpainaren arduradunak.
Biden administrazioak GNLren proiektu berriak geldiarazteko hartutako erabakia aurrerapauso bat bada ere, ez du martxan dagoen eraikuntza geldituko eta ez du GNLren esportaziorako egungo gaitasuna murriztuko. Hala eta guztiz ere, erregai fosilen enpresak eta Atlantikoaren bi aldeetan erabakiak hartzeaz arduratzen diren zenbait enpresa ahalegin kezkagarriak egiten ari dira GNLaren hedapena segurtasun energetikorako funtsezko gisa aurkezteko, eta, aldi berean, ez dute kontuan hartzen kaltetutako komunitateek jasaten duten neurriz kanpoko kaltea, eta alde batera uzten dituzte GNLren gehiegizko ahalmenaren froga gero eta ugariagoak. Aipatzekoa da 2023an EBko gas natural likidotuen terminalen erabilera-tasak % 60tik beherakoak zirela.
Txostenak EBko herrialdeen paradoxa ere azaltzen du: EBko gas natural likidotua inportatzen duten 13 herrialdeetatik seik beren lurraldean haustura hidraulikoa debekatu duten bitartean, haustura hidraulikoko gas fosila inportatzen jarraitzen dute. EBk gas-inportazioak ziurtatzen dituen bitartean, giza eskubideen urraketen aurrean ezikusiarena egiten du eta erregimen autoritarioei laguntzen die gas-kontratu berrien bidez. Energiaren prezio altuei eta bizitzaren kostuaren krisiari irtenbidea emateko, energia % 100 garbietarako trantsizio azkarra eta bidezkoa egin behar da, ez erregai fosil zikinekiko mendekotasunean sakontzen jarraitzeagatik; izan ere, erregai fosilen industria aberasten duten bitartean, bidegabekeria sozialek eta klima-aldaketak baino ez dute okerrera egiten.
«Erregai fosiletatik azkar, zuzen eta betiko urrundu behar dugu, justizia klimatikoa eta soziala lortzeko. Eta, bereziki, beren lurraldeetan fracking bidez gasa erauztea debekatzen duten Europako herrialdeek, hala nola Espainiako Estatuak, gas hori hirugarren herrialdeetatik inportatzea debekatu behar dute, eragin larriak kanpora ez ateratzeko», amaitu du Marina Gros Breto Ecologistas en Acción taldeen Energia Arloko koordinatzaile eta Gas No es Solución sareko aktibistak.
Txosten osoa Europa, presa del fracking (Gaztelaniaz)
EMAN HARTURAKO:
Zirkuitu ibilbidea 2, Industrialdea 15
20160 Lasarte-Oria. Gipuzkoa. Euskal Herria
bizibaratzea@bizibaratzea.eus
+34 943371545