• Ecologistas en Acción taldeak, Greenpeacek, Oceanak, SEO/BirdLifek eta WWFk Arrantzako Idazkaritza Nagusiari eskatu diote izapidetzen ari den Errege Dekretuaren proposamena sakon berrikusteko, eragin txikiko arrantzarako bidezko trantsizioa bermatzeko.
• Egungo testuak ingurumen- eta gizarte-jardunbide egokiak lehenesteko aukera alferrik galtzen duela deitoratu dute.

   

Ingurumen-erakunde nagusiek arrantza-aukeren banaketa orekatua eta eraldatzailea ezartzea eskatzen dute arrantza-tresna mota desberdinen artean. Eredu bidezkoago bat, belaunaldien arteko erreleboa eta emakumeak sektorean sartzea bultzatuko duena; arrantza-tresna selektiboagoak eta espezie mehatxatuen harrapaketa intzidental gutxiago sustatuko dituena; kalitatezko enplegua sortzea eta kostaldeko eremuetan errotzea bultzatuko duena; eta itsas ekosistema kontserbatzen eta lehengoratzen modu erabakigarrian lagunduko duena.

Ecologistas en Acción taldeak, Greenpeacek, Oceanak, SEO/BirdLifek eta WWFk uste dute arrantza-aukeren esleipenari buruzko Errege Dekretuaren zirriborroa (itsasontzi bakoitzak zenbat arrantzatu dezakeen erabakitzen duena) funtsezko tresna bihur daitekeela arrantza-eredu jasangarriagoa, bidezkoagoa eta gardenagoa lortzeko. Bere irizpideen arabera, Errege Dekretuaren planteamendua norabide onean doa, asmo gutxikoa bada ere, eta statu quo-ari eusteko arriskua dago, gizarte- eta ingurumen-trantsizio justu batean benetako aldaketak egiteko gaitasunik gabe. Horregatik, zirriborroaren ikuspegian funtsezko aldaketak eskatu dizkiote Nekazaritza, Arrantza eta Elikadura Ministerioari.

Erakundeen hitzetan: “Arrantza-jarduerarekin zerikusia duten alderdi guztiak — arduradun politikoak, arrantzaleak eta ingurumen-erakundeak — bat gatoz diagnostikoa egitean eta artisau-arrantzak aurre egin beharreko egoera zaila adieraztean, kostaldeko erkidego askotan jarduera galtzea dakarrelako. 2014az geroztik, Arrantza Politika Bateratuak tresna bat eskaintzen du, 17. artikuluaren bidez, ingurumen-inpaktu txikiagoa duen eta tokiko ekonomietan funtsezko eginkizuna betetzen duen arrantza-jarduera sustatzeko. Hala ere, aukera hori ia ez da erabili orain arte “.

Testua funtsezko lau zutabetan zuzentzeko eskatu dute erakundeek:

1. Benetako pizgarriak praktika arduratsuetarako. Ustekabeko harrapaketak eta COMAIZ isuriak modu aktiboan saritzeko irizpideak txertatzea, bai eta emakumea sektorean sartzea eta belaunaldien arteko erreleboa ere.
2. Banaketa bidezkoagoa. Ontziei arrantza-aukerak esleitzeko erabiltzen diren hiru irizpide-kategorietako bakoitzari (ekonomikoa, ingurumenekoa eta soziala) esleitutako gutxieneko ehunekoa % 20ra igotzea.
3. Parte-hartzea eta gardentasuna. Partaidetza indartzea, Kuotak Kudeatzeko Aholku Batzorde iraunkor eta diziplina anitzekoa sortuz, eta banaketen xehetasun guztiak webgune publiko batean argitaratuz.
4. Konpromisoak. Denbora-muga zehatz bat ezartzea (2030), helburu argi eta neurgarriekin, Errege Dekretuaren inplementazioa bermatzeko.

“Arrantza-aukerak banatzeko irizpideei dagokienez, Errege Dekretu hau aukera handia da eragin txikiko eta balio sozial handiko arrantzan aurrera egiteko, kostaldeko komunitateak aberastuko dituena, eta ez enpresa handiak bakarrik. Horretarako, Errege Dekretu berritzaile bat beharko da, irizpide gardenak, helburu kuantifikagarriak eta data zehatzak izango dituena, jardunbide egokiak saritzeko banaketa-sistema baten oinarriak ezartzeko gai izango dena, eta ez gehien arrantzatzen dutenak “, adierazi dute erakundeek.

Además del RD, se modifican varias regulaciones entre las que se encuentran medidas técnicas como el aumento de las dimensiones de las redes de enmalle, palangrillo y palangre. Las organizaciones muestran su preocupación por estas medidas, que en algunos casos supondría duplicar, incluso triplicar, el esfuerzo pesquero sin que se aporte una justificación científica o estudio socio-económico.